Historie Staps – Janet 1993 – 2023
In mei 1993 heb ik een (opknap) boerderijtje gekocht aan de rand van Oldemarkt. Ik was toen met mijn eindfase (bedrijfsleider/instructeur) bezig aan de Hippische Beroepsopleidingen te Deurne, “De paardenschool van destijds. Ik belde op een zaterdag in mei Piet Bosman te Eesveen op, die destijds een manege had de Witte Hoeve net buiten Steenwijk. Ik vroeg hem, Piet ik ben eind juni klaar met mijn volledige opleiding te Deurne, ik heb een boerderijtje gekocht buiten Oldemarkt en ik zoek werk.
Een dag later op zondagmorgen belde Piet mij terug, Janet je hoeft niet op gesprek te komen, ik weet wie je bent en wat je kunt, ik neem je aan voor 15 uur per week, lesgeven, stalwerkzaamheden maar ik verwacht wel dat je de gehandicapte paardrijlessen hier gaat opstartten…………… Dus de opleiding doen voor gehandicapte instructeur.
Oké dacht ik, prima, ik heb in ieder geval werk in de paarden, maar ik heb niets maar dan ook niets met deze doelgroep. Daar was ik wel achter gekomen tijdens mijn diverse stages tijdens mijn 5 jarige Deurne opleiding.
Uiteindelijk ben ik na Deurne, per 1 oktober 1993 bij Piet gaan werken en ben ik de FPG ( opleiding ( instructeur gehandicapten) te Arnhem gaan volgen op het kinderrevalidatie centrum Bio. Ik ging weer stage lopen bij diverse maneges om het lesgeven aan mindervaliden onder de knie te krijgen, want geloof mij dat is op een heel andere basis en manier dan aan de reguliere (wedstrijd) ruiters. Tijdens de opleiding ben ik ook direct de lessen gaan opstartten voor STAPS, in die tijd zijn we gestart met 2 lessen van 4 a’ 5 ruiters.
Na ruim 1,5 te hebben gewerkt bij Piet, ging manege de Witte Hoeve failliet. Jeetje wat nu.
Nou dat duurde niet lang, we verhuisden met de ruiters naar Tuk, de Pasman manege. Deze manege waar geen paarden gestald stonden, werd beheerd door HCT, Hippisch Centrum Tuk.
Een aantal jaren werden de paarden van een stal naast de Pasman manege gebruikt voor de lessen van STAPS. Ook dit stopte, het was medio 2003 en we konden helaas de lessen van STAPS niet meer verzorgen. Al snel was er een oplossing, een stal waar ook manege lessen werden gegeven in Spanga. Daar heb ik voor een kleine groep ruiters ruim een jaar de lessen kunnen verzorgen, maar ook daar stopte het weer voor ons, omdat het bedrijf werd verkocht. Wat nu? Hoe houden we de ruiters in het zadel. Met het toenmalige bestuur hebben we de oplossing gezocht om paarden en pony’s van vrijwilligers in te gaan zetten.
Er werden vrijwilligers gevraagd en boden zichzelf aan om met de paarden naar de manege te komen zodat we weer konden gaan startten met de lessen.
Dus weer terug naar de manege in Tuk werden de lessen hervat. Dit was 2004. Vanaf dat moment is STAPS de lessen gaan verzorgen d.m.v. de paarden naar de locatie te laten komen. Lessen werden uitgebreid en vergroot en we kregen ook een grotere trouwe groep vrijwilligers. Het bestuur wisselde zo nu en dan van personen, wat een normale gang van zaken is.
Van 2005 tot ongeveer 2015 is Staps op dezelfde voet verder gegaan zoals hierboven beschreven. In 2016 is de nieuwe manege in Steenwijkerwold officieel geopend. Ook daar werden de lessen uitgebreid. Dit had als gevolg dat er meerdere paarden (van buitenaf) ingezet moesten worden tijdens de lessen. Juli 2019 was er een volledige bestuurswisseling. Achter de schermen ben ik actief geweest om dit nieuwe bestuur wegwijs te maken met alle ins en outs van STAPS.
Nu bijna 4 jaar verder met dit huidige (stabiele) bestuur, de Corona-tijd en de verhuizing afgelopen september 2022 naar de PMO manege, wil ik en kan ik het stokje dan ook op het hoogte punt en een stabiel moment overdragen. Ik wilde eerst dat de ruiters / vrijwilligers het vertrouwen hadden en goed gewend waren aan de locatie en de paarden van PMO.
